Լավ է կույր աչքով, քան կույր մտքով

Սոնայո մոլորակի վրա ապրում էր մի տղա։Նրա անունը Դազդրապեռն Վառդրուկանյան էր։ Նա շատ ագահ երեխա էր։Նրա ծննդյան օրերին նվիրում էին չորս-հարկանի տորթ, և նա այդ ամենը մենակ էր ուտում։Երբ նա դարձավ վեց տարեկան, նրա ծնողները նրան ուղարկեցին դպրոց։Դպրոցում նա նկատեց մի աղջկա, ով շատ վատ էր տեսնում և ակնոց էր կրում։Նա սկսեց աղջկան վիրվորել, որ նա շատ տգեղ է։Անցնում էին տարիներ, իսկ տղան մնում էր ագահ։ Մեկ օր նա արթնացավ մատնաչափիկի նման փոքր։ Նա շատ վախեցավ, ուզում էրմայրիկին պատմել, սակյան հասկացավ, որ մայրիկը ուրիշ սենյակում, և նա պետք է շատ քայլի։ Տղան շատ էր վախեցել, հանկարծ նկատեց իր դասընկերոջը և խնդրեց օգնել իրեն, սակայն դասընկերը չլսեց և գնաց։ Դազդրապեռնը արթնացավ, հասկացավ, որ դա երազ էր և վազեց ներողություն խնդրելու։

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրատարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով